Στους Δέτσηδες με αγάπη.

Στου Τζα μωρέ την κορυφή
θέλω ν' ανέβω μια στιγμή
για ν' αγναντέψω από κει
τον Δαμαριώνα πέρα.

Μα τώρα δεν χρειάστηκε
ν' ανέβω στην κορφή του
γιατί εδώ ξανοίω πια
εμπρός μου τη μορφή του.

Γιατί οι Δέτσηδες βρε κουβαλούν
μόνο με τ' όνομά τους
όλη την ιστορία του
που είν' όλη δικιά τους.

Γιατί από εκεί ξεκίνησε
το όνομα του Δέτση
και μόνο τ' όνομα ν' ακούς
ο νους σου πάει στη Νάξο
και μάλιστα μες στο χωριό
που τόσο θέλω ν' αράξω.

Και ξεγελώ τους πόθους μου
που με πολιορκούνε
σαν έρχεται η σύναξη
και μένα με καλούνε.

Γιατί κι εμένα τ' όνομα
φωνάζει πως υπάρχω
και τις ρίζες μου βαθειά
στο Δαμαριώνα θα' χω.

Γι' αυτό να ζούνε οι Δέτσηδες
πάντα αγαπημένοι
κι όσοι έχουν το όνομα
να είναι ευτυχισμένοι.

ΔΕΤΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ